Posted by lanamkrtchyan | Posted in Մայրենի | Posted on 12 апреля, 2024
1.Կարդա՛ Ստեփան Զորյանի «Պապն ու թոռը» պատմվածքը և գրի՛ր, թե կարդալիս ի՞նչ զգացողություններ առաջացրեց այն։
Այս պատմությունը ինձ շատ հետաքրքիր էր կարդալ , և ինձ հասկապես շատ դուր եկավ, թե ինչպես էր Աստղիկը հոգ տանում պապի համար՝ լինելով ընտանիքում ամենափոքրը։ Ինձ նաև հետաքրքիր էր կարդալ , թե ինչպես էր պատմության մեջ նկարագրված բնությունը։ Եվ նաև տխուր ու հուզիչ էր ավարտը։
2.Անծանոթ բառերը բացատրի’ր։
կապա- Տղամարդու զգեստ
չուխա- Բրդյա նուրբ խավավոր գործվածք, մահուդ
գդակ- գլխարկ։
3.Բնութագրի’ր Աստղիկին` գրածդ հիմնավորելով պատմվածքից դուրս բերված հատվածներով։
Աստղիկը շատ ջերմ էր , բարի ու հոգատար։ Նա պապիկին շատ էր սիրում ու միշտ կողքին էր նրա։ Նա նեղվում էր նաև, որ պապին չի տեսնում: Աստղիկը զարմանում էր , որ տատը ուշադիր չի պապի հանդեպ, նաև չէր ուզում , որ պապի վրա խոսա տատին։
Պարբերաբար ձեռքը բռնելով շրջում էր այգում ու նկարագրում ծառերը։ Աստղիկը շատ ուշադիր էր ու վախում էր, որ պապին կմրսի, և երբ որ գնում էին դաշտ, քանի որ պապիի աչքերը լավ չէին տեսնում՝ Աստղիկը նրան նկարագրում էր, թե ինչ է կատարվում շուրջը, նաև նա չէր ուզում գիտակցեր, որ պապիկը էլ չի վերադառնալու. անվեջ սպասում էր նրան։ Եվ նույնիսկ պապիկի մահից հետո դեռ անհանգիստ մտածում էր , թե ով պապիկի ձեռքը կբռնի ու կշրջի։
Աստղիկը պապին շատ էր սիրում. ամեն անգամ բռնում էր պապի ձեռից և առաջն ընկած ման ածում ծառերի արանքում ու բացատրում, թե որ ծառը ո՛րքան է բռնել և թե ինչպես է ծաղկել մասրի թուփը։
Բայց Աստղիկը շատ էր ափսոսում, որ պապը չի տեսնում այդ բոլորը, և որովհետև պապը չէր տեսնում, Աստղիկը խղճում էր նրան և ավելի սիրում։
Աստղիկը զարմանում էր տատի վրա, թե ինչո՛ւ է նա այդպես անխիղճ մերժում պապին։
— Աստղիկ։
— Ի՞նչ է, պապի։
— Ինձ տար բաղը։
— Բա որ մրսե՞ս, պապի, — ասաց Աստղիկը, տարակուսանքով նայելով
պապի կույր աչքերին։
— Գնանք տուն, պապի, — ասաց Աստղիկը, — կմրսես, տատը կբարկանա…
— Պապի, ա՛յ պապի, — կրկնում էր ձեռքը քսելով պապի երեսին, գլխին։— Վեր կաց, գնա՛նք… Դե, պապի, վեր կա՛ց, տատը կբարկանա…
Գնացին տեսան պապը մեռել էր դաշտում։
Երբ Աստղիկն այդ իմացավ, նա չէր կարողանում հավատալ, որ պապը մեռած լինի, նա չէր հավատում և նրան, թե պապին կտանեն իրենց տնից և նա էլ ետ չի գա…
— Ա՜խ, տեսնես կլինի մեկը, — մտածում էր Աստղիկը, — մի բարի տղա կամ մի բարի աղջիկ, որ խեղճ պապին ման ածի այնտեղ…
Posted by lanamkrtchyan | Posted in Պատմություն | Posted on 12 апреля, 2024
Posted by lanamkrtchyan | Posted in Բնագիտություն-Հայրենագիտություն | Posted on 12 апреля, 2024
Posted by lanamkrtchyan | Posted in Մայրենի | Posted on 5 апреля, 2024
«Ոսկի և երկաթ»
1.Բացատրի՛ր քեզ անծանոթ բառերը:
Կուռ — ձեռք
Մանյակ — վզնոց
2.Ի՞նչ սովորեցրեց քեզ այս պատմությունը:
Այս պատմությունը ինձ սովորեցրեց չլինել պարծենկոտ, ինքնահավան և ինքնավստահ ։ Նաև հասկացա , որ գեղեցիկ կամ թանկարժեք լինելը դեռ չի նշանակում լինել կատարյալ, և հակառակը՝ տգեղ լինելը ՝ չլինել օգտակար։
3.Արդարացրո՛ւ կամ մեղադրի՛ր ոսկուն:
Ես մեղադրում եմ ոսկուն, քանի որ նա շատ գոռոզ էր և մեծամիտ, նաև շատ կոպիտ էր վերաբերվում երկաթին։ Գեղեցիկ ու առժեք ունենալը իրավունք չի տալիս լինել գոռոզ և պարծենկոտ՝ թերագնահատելով դիմացինին, չե՞ որ երկաթը ՝ լինելով տգեղ ու ոչ թանկարժեք, ավելի օգտակար գործեր է անում քան ոսկին։
4.Ստեղծագործի՛ր հետևյալ վերնագրով՝ ,,Պարծենկոտ լինել նշանակում է… ,,
Պարծենկոտ նշանակում է լինել գոռոզ, մեծամիտ, ինքնահավան և ինքնավստահ։ Սովորաբար պարծենկոտ մարդիկ իրենց ավելի վեր են դասում , քան մնացածը՝ վստահ լինելով, որ իրենք շատ ավելի լավն են քան ուրիշները։ Դրանից ելնելով նրանք կարող են անհարգալից և կոպիտ վերաբերեն մյուսներին։ Նրանց ինքնավստահությունը այնքան է կուրացրել իրենց,որ չեն էլ պատկերացնում, որ մյուսները կարող են լինել շատ ավելի լավը և օգտակար հասարակության համար , քան ՝ հենց իրենք։ Նույնիսկ եթե պարծենկոտ մարդը ունի որոշ հիմքեր պարծենալու ՝ դա միևնույն է չի տալիս նրան իրավունք դրա մասին բարձրաձայնելու և բոլորին դասել ավելի ցածր , քան իրենք են։
Լավ կլինի, որ պարծենկոտ մարդիկ սովորեն լինել համեստ. թող մյուսները իրենց գնահատեն։
Posted by lanamkrtchyan | Posted in Պատմություն | Posted on 5 апреля, 2024
Posted by lanamkrtchyan | Posted in Բնագիտություն-Հայրենագիտություն | Posted on 5 апреля, 2024
Ներկայացված նկարում երևում է ծաղկի կառուցվածքը:
Ծաղիկ. ծաղիկը արտաքինից շատ պարզ բան է, որ բազում մարդկանց ուրախություն, հուզմունք և երջանկություն է պարգևում: Իրականում ծաղկի ներսը մի բարդ կառուցվածք է: Վիքիպեդիայում կարդացի ծաղկի մասին ու իմացա, որ բույսերի որոշ տեսակների ծաղիկներ սեռ ունեն:
Նկարում պատկերվածծաղիկն ունի և՛ առէջ և վարսանդ, այսինքն այս ծաղիկը երկսեռ է:
Վարսանդը ծաղկի իգական սեռը պայմանավորող օրգանն է: Կազմված է սպիից, սռնակից և սերմնարանից։ Սերմնարանի ներսում գտնվում են մեկ կամ մի քանի սերմնաբողբոջներ, որոնցից զարգանում են սերմերը, իսկ ամբողջ սերմնարանից՝ պտուղը: Նկարին նայելով, կարող եք տեսնել վարսանդը:
Վարսանդին շրջապատել են առէջները՝ ծաղկի արական օրգանները: Դրանք ունեն առէջաթելեր և փոշանոթներ: Հենց այդ փոշանոթներում էլ զարգանում են փոշեհատիկները:
Փոշեհատիկը քամու, մեղվի, թիթեռի կամ մեկ այլ միջատի միջոցով առէջի փոշանոթից ընկնում է վարսանդի սպիի վրա, հետո սռնակով իջնում եւ հասնում սերմնարան, որտեղ էլ այն աստիճանաբար վեր է ածվում սերմի, հետո՝ պտղի: Սա նման է մայրիկի փորում մեծացող բալիկին:
Posted by lanamkrtchyan | Posted in Մաթեմատիկա | Posted on 2 апреля, 2024
Posted by lanamkrtchyan | Posted in Նախագծեր | Posted on 29 марта, 2024
THE ANTS AND THE GRASSHOPPER
One bright day in late autumn a family of Ants were bustling about in the warm sunshine, drying out the grain they had stored up during the summer, when a starving Grasshopper, his fiddle under his arm, came up and humbly begged for a bite to eat.
«What!» cried the Ants in surprise, «haven’t you stored anything away for the winter? What in the world were you doing all last summer?»
«I didn’t have time to store up any food,» whined the Grasshopper; «I was so busy making music that before I knew it the summer was gone.»
The Ants shrugged their shoulders in disgust.
«Making music, were you?» they cried. «Very well; now dance!» And they turned their backs on the Grasshopper and went on with their work.
there’s a time for work and a time for play.
Մրջյունները ու մորեխը
Ուշ աշնան մի պայծառ օր մրջյունների ընտանիքը աշխույժ շրջում էր տաք արևի տակ ՝ չորացնելով ամառվա ընթացքում կուտակած հացահատիկները, երբ մի սոված մորեխ՝ ջութակը թևի տակ , բարձրացավ, և խոնարհաբար աղաչեց, որ մի պատառ տան ուտի։
—Ի՞նչ, — զարմացած բղավեցին մրջյունները,— ձմռան համար ոչինչ չ՞էիր պահել։ Ի՞նչ էիր անում ամբողջ անցյալ ամառ։
—Ես ժամանակ չունեի ուտելիք պաշարելու,— նվնվաց մորեխը։ — Ես այնքան զբաղված էի երաժշտություն ստեղծելով, որ մինչ ես ուշքի եկա՝ ամառը անցավ։
Մրջյունները զզվանքով թոթվեցին իրենց ուսերը։
—Երաժշտություն էիր ստեղծագործում, հա՞, — նրանք բղավեցին։- Շատ լավ։ Դե հիմա պարիր՜։ Եվ նրանք երես թեքեցին մորեխից ու շաուրնակեցին իրենց գործը։
Կա ժամանակ աշխատանքի համար և կա ժամանակ զվարճանալու համար։
Այս պատմությունը սովորեցնում է կարևորը տարբերել երկրորդականից, նաև բնութագրում է ծուլությունը և աշխատասիրությունը։
Posted by lanamkrtchyan | Posted in Բնագիտություն-Հայրենագիտություն | Posted on 29 марта, 2024
Մասուրի օգտակար և բուժիչ հատկություններն
Մասուրի արմատների ու պտուղների եփուկը ունի շատ օգտակար հատկություններ։ Այն հանդիսանում է լեղամուղ, արյան ճնշումը իջեցնող ձև, ամրացնում է անոթների պատերը։
Մասուրի հյութը օգտակար է երիկամների, ստամոքսի նորմալ գործնեության համար, լյարդի, մաև կարգավորում է արյան շրջանառությունը, դուրս է բերում վնասակար նյութերը, ակտիվացնում է նյութափոխանակությունը։ Հանդիսանում է հզոր հակաօքսիդանտ, և լավ հագեցնում է ծարավը։ Եթե շատ երկար օգտագործեն մասուրը, ապա այն կարող է բացասաբար ազդել նաև լյարդի աշխատանքի վրա։ Այն հակացուցված է նաև այն մարդկանց, ովքեր ունեն թրոմբոֆլեբիտ ու անոթային այլ խնդիրներ։